Δευτέρα 28 Μαρτίου 2016

Το δώρο του Θεού







Ο ΜΟΝΑΧΙΣΜΟΣ ΣΤΟ ΒΟΥΔΙΣΜΟ







Έχει σημασία να ιδεί κανείς την προετοιμασία του μοναχού, ώσπου να γίνει πνευματικός δάσκαλος. Η κουρά έχει φαινομενολογικά ομοιότητες με αυτήν της χριστιανικής μοναχικής ζωής. 
     Ο υποψήφιος μοναχός που έχει περάσει το 7ο έτος της ηλικίας του στο μοναστήρι ως μαθητής και αποφασίζει να γίνει μοναχός μετά το 18ο έτος της ηλικίας του, θα διέλθει μια ολόκληρη γιορτή ως τη στιγμή της κουράς σε μοναχό.
    Καθένας έχει έναν γέροντα ο οποίος παρακολουθεί από την παιδική του ηλικία την πνευματική του πρόοδο και κατάρτιση και εισηγείται στον ηγούμενο και τους αδελφούς της μοναχικής κοινότητας την υποδοχή του στις τάξεις των μοναχών.
Πρώτο μέλημα είναι να μεταβεί εν πομπή (εποχούμενος σε πολλά μέρη ελέφαντος) στην οικία του και να πάρει παρόντος του πνευματικού του πατρός, την ευλογία των γονέων του. Είναι συγκινητική αυτή η στιγμή. Στο κατώφλι του σπιτιού του τον ασπάζονται με συγκίνηση και του δίνουν την ευλογία τους οι γονείς του. 
Η πομπή καθοδόν προς το μοναστήρι παίρνει μεγαλύτερη λαμπρότητα. Στην πύλη του μοναστηριού τον υποδέχεται ο ηγούμενος περιστοιχιζόμενος από τους μοναχούς. Τον ερωτά τι θέλει, και λαμβάνει την απάντηση της θέλησής του να ενταχθεί στις τάξεις των μοναχών. 
       Ο πνευματικός του πατέρας επιβεβαιώνει τη θέλησή του και συνηγορεί υπέρ του θελήματός του. Τον εισάγουν ακολούθως εν πομπή και ψαλμωδίαις στον ναό, όπου και πάλι αφού ο ηγούμενος τον ρωτήσει για την θέλησή του και του επιστήσει την προσοχή μήπως κάνει λάθος, ακολουθεί η κουρά. 
Ο μοναχός κείρεται εν χρω πράγμα που σημαίνει ότι απαρνείται τον απατηλό κόσμο της ύλης (μόνο το πνεύμα έχει αιώνια υπόσταση για τον Ινδοϊσμό και τον Βουδισμό).

       Ακολούθως του παραδίδεται η μοναχική του στολή και ένα ξύλινο πινάκιο των ελεημοσυνών. Άλλη περιουσία δεν έχει. Αγαμία, ακτημοσύνη και υπακοή είναι οι κύριες αρετές.
      Αποσύρεται για μια εβδομάδα στο κελί, που του παρέχεται και αφοσιούται στον διαλογισμό και την μελέτη. Έπειτα αρχίζει να μετέχει στην κοινή ζωή των μοναχών. Και εδώ υπάρχουν διαβαθμίσεις. 
       Καθορισμένα καθήκοντα έχει ο αρχάριος για να προαχθεί σε ανώτερους βαθμούς. Η παιδεία του, ώσπου να γίνει πνευματικός διδάσκαλος, συνεχίζει. Σκοπός να εισαχθεί στις βαθύτερες αρχές του Βουδισμού, να τις μελετήσει καλά και να είναι ικανός να τις διδάξει.       Η πιο σπουδαία άσκηση είναι να εισέλθει στην διαλεκτική συζήτηση και να γίνει δεινός ομιλητής και συζητητής, διαλεγόμενος με πιστούς αλλά και αντιφρονούντας και αντιλέγοντας. 


http://samakos9.blogspot.gr/2016/03/blog-post_27.html




Πέμπτη 17 Μαρτίου 2016

Ενδοσχολική βία: μορφές, αίτια και συνέπειες για τη ζωή του παιδιού

        
                   


     Η Ελληνική κοινωνία και η εκπαιδευτική κοινότητα τα τελευταία χρόνια με ανησυχία παρακολουθούμε την ένταση και έξαρση του φαινομένου της σχολικής βίας. Ακραία όσο και συγκλονιστικά γεγονότα έρχονται να μας προβληματίσουν και ίσως να μας αφυπνίσουν. Κορυφαία από αυτά, πριν κάποια χρόνια, η περίπτωση του Άλεξ  Μεσχισβίλι στη Βέροια, το σώμα του οποίου ποτέ δε βρέθηκε και βέβαια η περσινή αυτοκτονία; του νεαρού φοιτητή Βαγγέλη Γιακουμάκη στη γαλακτοκομική σχολή Ιωαννίνων, συγκλόνισαν την κοινή γνώμη και ανάγκασαν τους ειδικούς (εκπαιδευτικούς, υπουργείο παιδείας, ψυχολόγους, κοινωνικούς φορείς και  επιστήμονες ) να πάρουν θέση και να λάβουν έστω και αργά κάποια μέτρα, ένα από τα οποία είναι η ποινικοποίηση πλέον της σχολικής βίας.
    Το φαινόμενο του σχολικού εκφοβισμού δεν είναι καινούριο, υπήρχε πάντα στη σχολική πραγματικότητα με  εκδηλώσεις όπως  πειράγματα, χειρονομίες, χαρακτηρισμούς,  και σε κάποιες περιπτώσεις, σωματική κακοποίηση. Εκείνο που άλλαξε σήμερα είναι η αύξηση της συχνότητας και τα σοβαρότερα περιστατικά των τελευταίων ετών, με ολέθριες συνέπειες για τη ζωή των θυμάτων.
   Αν κάνουμε μια προσπάθεια να ορίσουμε τι ακριβώς είναι ο σχολικός εκφοβισμός, θα λέγαμε ότι είναι κάθε πράξη μέσα στο σχολικό πλαίσιο,  που είναι προμελετημένη, έχει συχνότητα, επιδρά στη ζωή και στη συμπεριφορά κάποιου( θύμα) και έχει κάποιον υπεύθυνο ( θύτης). Εδώ αξίζει να αναφέρουμε ότι η σχολική βία δεν παρατηρείται μόνο στην ελληνική σχολική ζωή αλλά διεθνώς. Υπάρχουν πολλοί τρόποι με τους οποίους εκδηλώνεται η βία στα σχολεία όλων των βαθμίδων. Μορφές της είναι η σωματική, ψυχολογική συναισθηματική και ηλεκτρονική  βία, δηλαδή χτυπήματα, απειλές, εκβιασμός, πειράγματα, παρατσούκλια, φήμες, κοροϊδία, κοινωνικός αποκλεισμός, σεξουαλική παρενόχληση και εκβιασμός μέσα από το διαδίκτυο ή τα  μηνύματα από κινητά τηλέφωνα. Η ηλεκτρονική βία (βίντεο, φωτογραφίες, εκβιασμοί από το διαδίκτυο ή τα  μηνύματα από κινητά τηλέφωνα) είναι ιδιαίτερα συχνό φαινόμενο μεταξύ μαθητών λυκείου, ενώ η σωματική και η λεκτική συνηθίζεται στις μικρότερες βαθμίδες( δημοτικό, γυμνάσιο).
    Αναζητώντας τους λόγους καθώς και τα αίτια της εκδήλωσης της σχολικής βίας, θα μπορούσαμε να αναφερθούμε στη βία που καθημερινά εισπράττουν τα παιδιά και προβάλλεται  με πολλούς τρόπους ( ειδήσεις, ταινίες, διαδίκτυο, τηλεόραση, κοινωνική ζωή), στην  οικονομική και ηθική κρίση,  στις κοινωνικές ανισότητες, στο καταπιεστικό και βαθμοθηρικό εκπαιδευτικό μας σύστημα, στην έλλειψη επικοινωνίας και υποστήριξης από την οικογένεια, στις ρατσιστικές αντιλήψεις και στην αμφισβήτηση όλων των θεσμών και αξιών που παρατηρείται στην εποχή μας.
   Οι συνέπειες για τη ζωή των παιδιών – θυμάτων είναι πολυδιάστατες και χρειάζονται ιδιαίτερη προσοχή και αντιμετώπιση από το σχολείο, τους γονείς και ειδικούς. Τα παιδιά που είναι θύματα σχολικής βίας, εμφανίζουν συχνά, κατάθλιψη, κατάπτωση, θυμό, χαμηλή αυτοεκτίμηση, άγχος, διατροφικές διαταραχές, μαθησιακές δυσκολίες, σχολική αποτυχία και χαμηλές επιδόσεις , ελλειμματική προσοχή, προβλήματα στις μετέπειτα σχέσεις τους, απομόνωση και ψυχοσωματικά συμπτώματα.  Όλα αυτά βέβαια έχουν συσχέτιση και με τα ιδιαίτερα χαρακτηριστικά και τη ιδιοσυγκρασία του κάθε παιδιού, καθώς και τη μορφή του εκφοβισμού.
    Οικογένεια, σχολείο και πολιτεία δεν μπορούν να αγνοούν τις συνέπειες για τη ζωή των παιδιών και τους κινδύνους της σχολικής βίας. Δεν αρκεί να υπάρχει η 6η Μαρτίου ως Παγκόσμια Ημέρα κατά του Σχολικού Εκφοβισμού, η κάθε μέρα στη ζωή ενός παιδιού θα πρέπει να είναι χαρούμενη και δημιουργική, χωρίς εντάσεις προβλήματα και βία. Η οικογένεια και ιδιαίτερα οι γονείς, θα πρέπει να είναι κοντά στα παιδιά και να αφουγκράζονται τις δυσκολίες και τα προβλήματα που αντιμετωπίζουν  στην καθημερινότητα τους. Αν παρατηρήσουν κάποιο από τα παραπάνω συμπτώματα, ή ενημερωθούν από τα παιδιά τους για περιστατικό σχολικής βίας, θα πρέπει να αναζητούν τη συνεργασία με το σχολείο και τους εκπαιδευτικούς και αν χρειαστεί και τη βοήθεια ειδικών παιδοψυχολόγων.  Το σχολείο, σαν σύστημα, θα πρέπει επίσης να αντιμετωπίζει με τις κατάλληλες στρατηγικές τα κρούσματα σχολικής βίας, ενισχύοντας και επιβραβεύοντας τη συνεργασία, το ομαδικό πνεύμα και την αρμονική συνύπαρξη μεταξύ των μαθητών και τις καλές συμπεριφορές, μέσα από αθλητικές, πολιτιστικές και εθελοντικές δράσεις. Απαραίτητη κρίνεται σε αυτό το σημείο η εισαγωγή του θεσμού του σχολικού ψυχολόγου και κοινωνικού λειτουργού σε κάθε σχολείο, σε καθημερινή  βάση. Τέλος  υποχρέωση της πολιτείας είναι να εξασφαλίζει για όλα τα παιδιά, τις δομές, τις συνθήκες και τα μέσα που θα τα βοηθούν να προοδεύουν, να είναι υγιή ψυχικά και σωματικά και ευτυχισμένα. Οφείλει επομένως να ενημερώνει, να επιμορφώσει εκπαιδευτικούς και γονείς και να επιτηρεί  το εκπαιδευτικό έργο στην πορεία του παρέχοντας κάθε δυνατή βοήθεια σε όλα τα επίπεδα.

Παρακάτω παρατίθενται τηλεφωνικές γραμμές στήριξης για παιδιά και εφήβους και ηλεκτρονικές διευθύνσεις για περαιτέρω ενημέρωση και επικοινωνία.
116111,τηλεφωνική  γραμμή υποστήριξης
801-801-1177, Μίλα μη φοβάσαι
http://www.antibullyingnetwork.gr/page.aspx?id=106
1. Εταιρεία Ψυχοκοινωνικής Υγείας του Παιδιού και του Εφήβου. 
www.epsype.gr 

2. Υπουργεί Παιδείας, Δια Βίου Μάθησης και Θρησκευμάτων
www.minedu.gov.gr/

3. Γενική Γραμματεία Νέας Γενιάς
www.neagenia.gr 

4. Συνήγορος του Πολίτη, με την ιδιότητά του ως Συνήγορος του Παιδιού
www.0-18.gr 

5. Παιδοψυχιατρική Εταιρεία Ελλάδος – Ένωση Ψυχιάτρων Παιδιών και Εφήβων
www.hscap.gr 

6. Παιδοψυχιατρική Κλινική Ιατρικής Σχολής Πανεπιστημίου Αθηνών, Νοσοκομείο Παίδων «Η Αγία Σοφία»
www.child-psychiatry.med.uoa.gr

7. Παιδαγωγικό Τμήμα Δημοτικής Εκπαίδευσης Αριστοτελείου Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης
www.eled.auth.gr 

8. Ινστιτούτο Υγείας του Παιδιού – Διεύθυνση Ψυχικής Υγείας και Κοινωνικής Πρόνοιας
www.ich-mhsw.gr 

Κατερίνα Βαρέλα,
Μ.ed, Θεολόγος  


     

Δευτέρα 14 Μαρτίου 2016

Η ΚΥΡΑ- ΣΑΡΑΚΟΣΤΗ



Η ΚΥΡΑ- ΣΑΡΑΚΟΣΤΗ: το έθιμο- κατασκευές

 0
Η ΚΥΡΑ- ΣΑΡΑΚΟΣΤΗ: το έθιμο- κατασκευές και βίντεο για παιδιά
Έφτασε  η περίοδος της Μεγάλης Σαρακοστής.
Για να βοηθήσουμε τα παιδιά να κατανοήσουν την περίοδο της Μεγάλης Σαρακοστής και της νηστείας μπορούμε να
χρησιμοποιήσουμε την παράσταση της Κυράς Σαρακοστής!
Στα παιδιά δεν αρέσουν τα πολλά λόγια και οι θεωρίες και προτιμούμε  τη »βιωματική » μάθηση.
Η Κυρά Σαρακοστή λοιπόν είναι ένα   παλιό ελληνικό έθιμο που έπαψε να τηρείται στις μέρες μας . Στην ουσία είναι ένα αυτοσχέδιο ημερολόγιο που είχαν οι παλιοί για να μετρούν τις εβδομάδες από την Καθαρά Δευτέρα μέχρι την Κυριακή του Πάσχα. Οι εβδομάδες είναι επτά, γι΄αυτό και  η Κυρά Σαρακοστή    έχει επτά πόδια. Ένα πόδι για κάθε εβδομάδα.
Η Κυρά Σαρακοστή έχει σταυρωμένα τα χέρια της, επειδή προσεύχεται, δεν έχει στόμα γιατί δεν μιλάει και γιατί νηστεύει,δεν έχει αυτιά για να μην ακούει. Όλα αυτά γιατί η περίοδος μέχρι το Πάσχα στην ουσία σημαίνει στροφή στον εσωτερικό μας κόσμο με σκοπό την κάθαρση μέσω της νηστείας, όχι μόνο των τροφών αλλά και των κακών μας συνηθειών: δεν βλέπουμε δηλαδή, δεν ακούμε και δεν σχολιάζουμε τι κάνουν οι άλλοι, αλλά στρέφουμε την προσοχή μας στην δική μας βελτίωση.

Το έθιμο της κυρα- Σαρακοστής- και άλλα έθιμα και παραδόσεις για την Μεγάλη Σαρακοστή

 

κυρά-Σαρακοστή.jpg
Με στόμα ανύπαρκτο -λόγω της νηστείας- με τα χέρια σταυρωμένα -λόγω της προσευχής- και με ποδαράκια επτά -να συμβολίζουν
τις επτά βδομάδες απ’τις Απόκριες μέχρι την Ανάσταση- η κυρά Σαρακοστή υπήρξε, τρόπον τινά, η ”βασίλισσα” του νηστίσιμου
 Σαραντάμερου (ουσιαστικά πενηνταήμερου όμως) που ξεκινά την Καθαρά Δευτέρα. […]
Γράφει ο Γεώργιος Μέγας “άλλοτε, που έλειπαν τα ημερολόγια και ήθελαν να έχουν κάποια αντίληψη του χρόνου στη διάρκεια
της Μεγάλης Σαρακοστής, οι άνθρωποι του λαού είχαν βρει ένα εύκολο μέσο’ παρίσταναν τη Σαρακοστή εικονικά σαν Καλόγρια.
Έπαιρναν μια κόλλα χαρτί και σχεδίαζαν με το ψαλίδι μια γυναίκα. Η κυρά Σαρακοστή δεν έχει στόμα, γιατί είναι όλο νηστεία’
τα χέρια της είναι σταυρωμένα για τις προσευχές. Έχει 7 πόδια, τις 7 εβδομάδες της Σαρακοστής. Κάθε Σάββατο κόβουμε κι ένα πόδι.
Το τελευταίο πόδι το κόβουμε το Μεγάλο Σάββατο, το βάζουμε μέσα σ’ένα ξερό σύκο ή καρύδι κι όποιος το βρει του φέρνει γούρι! (Χίος)
Στον Πόντο:
παίρνουν μια πατάτα ψημένη ή ένα κρεμμύδι, μπήγουν επάνω ακτινοειδώς 7 φτερά κότας, το δένουν από το ταβάνι και κρέμεται
όλη τη Σαρακοστή. Μια  βδομάδα που περνάει, βγάζουν από ένα φτερό. Λέγεται “κουκουράς” και είναι το φόβητρο των μικρών.”
Άλλοτε, πάλι, κι αλλού, την κυρά Σαρακοστή την επλάθαν με ζυμάρι, γι’αυτό και μας έχει διασωθεί το τραγουδάκι:
Την Κυρά Σαρακοστή που είναι έθιμο παλιό οι γιαγιάδες μας τη φτιάχνανε με αλεύρι και νερό!
Για στολίδι της φορούσαν στο κεφάλι της σταυρό και το στόμα της ξεχνούσαν γιατί νήστευε καιρό.
Και μετρούσαν τις ημέρες με τα πόδια της τα εφτά κόβαν ένα τη βδομάδα, μέχρι να 'ρθει η Πασχαλιά!
Αναφέρει ακόμη ο Μέγας: “Τη Σαρακοστή επικρατούν και διάφορες συνήθειες κοινωνικής μάλλον μορφής, όπως η διανομή ειδικών
φαγητών σε γείτονες και παιδιά, το τραγούδημα των ξένων, οι κούνιες, κτλ. Π.χ. στη Σινώπη συνηθίζεται το”ξινοφάι”: 
ρεβίθια, φασόλια, κάστανα, σταφίδες, βράζονται πολύ, μαζί με πληγούρι ή κουρκούτι, ζάχαρη και πετιμέζι μελωμένο κι έπειτα
τσιγαρίζονται με κρεμμύδι και λάδι. Το μοίραζαν τη Μεγάλη Σαρακοστή σ’όλη τη γειτονιά για ψυχικό. Στην Αμοργό, μόλις μπει η Σαρακοστή
ζυμώνουν και κάνουν ανθρωπάκια με μύτη, με στόμα, με μάτια και τα δίνουν στα παιδιά’ αυτοί είναι οι Λάζαροι.”
Παρατηρούμε πως έθιμα, όπως τούτα τα λαζαράκια, αλλά και οι λαζαρίνες, που εξακολουθούν να επιζούν σήμερα σε πολλές
περιοχές της Ελλάδας το Σάββατο του Λαζάρου, παλαιότερα λάμβαναν χώρα και καθ’όλη την περίοδο της Σαρακοστής.
Ο Μέγας αναφέρει ακόμη: “Στα Βέντζια της Δ.Μακεδονίας από την Καθαρά Δευτέρα μέχρι του Λαζάρου τα κορίτσια τραγουδούν
το Λάζαρο. Μόλις εμφανιστεί ξένος στο χωριό, όλα τα κορίτσια, μικρά και μεγάλα, τον επισκέπτονται στο σπίτι όπου κόνεψε
και τον τραγουδούν (τραγούδια της ξενιτιάς, εγκωμιαστικά, κλπ). […]
Συχνές είναι τη Μεγάλη Σαρακοστή οι ολονυχτίες, οι αγρυπνίες στις εκκλησίες. Για τις αγρυπνίες αυτές τα παλιότερα χρόνια
οι κάτοικοι ξυπνούσαν από τον”Τουμπακάρη”, που τριγύριζε στους δρόμους χτυπώντας τα τύμπανα. Ως ανταμοιβή έπαιρνε το Πάσχα
κουλούρια, αυγά και τυρί. (Σκύρος).”
Μας πληροφορεί ο Βρετάκος: “Εκάστην Τετάρτη και Παρακευή της Μεγάλης Σαρακοστής γίνεται λειτουργία, η οποία λέγεται
των “Προηγιασμένων” ή της Μεγάλης Τεσσαρακοστής, λέγεται δε ούτω διότι έχουν προηγιασθεί τα δώρα από την λειτουργίαν
του Σαββάτου ή της Κυριακής. Κατά τας ημέρας αυτάς των Προηγιασμένων, όσοι εκ των Χριστιανών επιθυμούν, δύναται να κοινωνήσουν.
Ακόμη καταγράφει πως: “Ο λαός όταν θέλη να χαρακτηρίση μίαν γυναίκα ως υψηλήν και αδύνατην, λέγει περί αυτής:
 “είναι σαν μακρυά Σαρακοστή ή Σαρακοστιανή” (κατ’αντίθεσιν προς την Πασχαλινήν, που είναι τα κύρια χαρακτηριστικά της).
Είς την Μεσσηνίαν έχουν την παροιμίαν “Από μπρος Σαρακοστή κι από πίσω Πασχαλιά” όταν θέλουν να χαρακτηρίσουν μίαν γυναίκα
ότι είναι άσχημη μεν, αλλά με πλούσια μαλλιά. Παρόμοιαν παροιμίαν είχον και οι Βυζαντινοί: “Από μπρος Τεσσαρακοστή και όπισθεν Πάσχα”. ”
*****************
Βίντεο για την κυρα- Σαρακοστή
Σε κάποια μέρη της Ελλάδας η Κυρά Σαρακοστή δεν ήταν φτιαγμένη από χαρτί, αλλά από ζυμάρι. Το ζυμάρι φτιαχνόταν με αλεύρι,
αλάτι και νερό. Η διαδικασία ήταν κι εδώ η ίδια όπως και με την χάρτινη. Μια παραλλαγή του εθίμου της Κυράς Σαρακοστής είναι
φτιαγμένη από πανί και γεμισμένη με πούπουλα.
Πώς θα την φτιάξετε
1. Τυπώστε την κυρία Σαρακοστή που σας αρέσει
2. Κόψτε την γύρω γύρω
3. Ζωγραφίστε την
4. και κολλήστε την στο ψυγείο σας
Τι κάνετε μετά…
• Στην συνέχεια κάθε Σάββατο κόβετε ένα πόδι μέχρι το Μεγάλο Σάββατο που κόβετε και το τελευταίο.
• Είναι ένας πολύ ενδιαφέρων τρόπος για να μάθουν τα παιδιά για την Σαρακοστή και να μετρήσουν τις μέρες μέχρι το Πάσχα.
από: neotita.gr
*******************
Η κυρα- Σαρακοστή από ζυμάρι- η συνταγή
Το αλατοζυμο είναι ένα σπουδαίο υλικό το οποίο χρησιμοποιείται σε πάρα πολλές κατασκευές και έχει μακρά διάρκεια ζωής.
Μπορεί άνετα να αντικαταστήσει τον πυλό ή κάποιες φορές το fimo. Γενικά για το αλατοζυμο ισχύει ο κανόνας της αναλογίας 1:1:3

Τι χρειαζόμαστε:

  • 1 κούπα αλάτι
  • 1 κούπα νερό
  • 3 κούπες αλεύρι (Γ.Ο.Χ.)
  • οδοντογλυφίδα για διακόσμηση

Πώς το κάνουμε:

1) Προθερμαίνουμε τον φούρνο στους 160 βαθμούς
2) Αναμιγνύουμε όλα τα υλικά σε μια λεκάνη και ζυμώνουμε πολύ καλά μέχρι να ομογενοποιηθεί το ζυμαράκι μας. εάν χρειάζεται
προσθέτουμε ελάχιστο νερό, σιγά-σιγά με ένα κουτάλι.
3) Φτιάχνουμε σχηματάκια συμφώνα με τη φωτογραφία και τα ενώνουμε όλα ώστε να σχηματιστεί η κυρά-Σαρακοστή
4) Διακοσμούμε
5) Ψήνουμε γύρο στα 15-20’ ελέγχοντας να μην μαυρίσει (θέλουμε κυρίως να στεγνώσει).
6) Αφήνουμε να κρυώσει πάρα πολύ καλά. Εάν θέλουμε μπορούμε να την περάσουμε βερνίκι ή ακρυλική ατλακολ που γίνεται διάφανη όταν στεγνώσει. Αντέχει μια χαρά και σκέτη πάντως.

Λίγα μυστικά ακόμα

Την ώρα του ζυμώματος μπορούμε να ενσωματώσουμε μια θηλιά ή ένα συνδετήρα ώστε να κρεμιέται η κατασκευή στον τοίχο.
Εάν περισσέψει ζύμη την τυλίγουμε με μεμβράνη και την βάζουμε στο ψυγείο. Το αλάτι λειτουργεί σαν συντηρητικό και δεν
χαλάει
σχεδόν με τίποτα η ζύμη μας.
Μπορούμε εάν θέλουμε να τη χρωματίσουμε είτε με χρώματα ζαχαροπλαστικής είτε με τέμπερες καθώς την πλάθουμε.
από: sintagespareas.gr

Τετάρτη 2 Μαρτίου 2016

Δύο κλειδιά σ' ένα κρίκο

Τάξη Α Λυκείου
Δ.Ε 25. H ευλογία για μια ζωή συζυγίας: το βαθύτερο νόημα του μυστηρίου του Γάμου  
Βιωματική άσκηση : ‘’ Δύο κλειδιά σένα κρίκο ‘’

«Έχετε δει δύο κλειδιά περασμένα σε κρίκο; Όπου και να 'ναι, θα είναι μαζί. Στην τσέπη μας ευρίσκονται ή μας πέσαν στον δρόμο ή τα πετάξαμε στη θάλασσα, θα είναι πάντα μαζί γιατί τα ενώνει ένας κρίκος. Αν όμως βγουν από τον κρίκο είναι ζήτημα τύχης, αν θα μείνουν και τα δύο κοντά και μαζί. Ποιος είναι ο κρίκος; Η χάρη του Θεού. Βάλτε τα χέρια σας, βάλτε τις καρδιές σας και οι δυο σας στο χέρι του Θεού. Ο Θεός δεν μας παίρνει με το ζόρι, απλώνει το δικό Του χέρι και εάν εσείς με τη θέληση βάλετε τα δικά σας χέρια ο Θεός θα σας ενώσει σε μια ενότητα τέλεια και αγία και έτσι να πορευτείτε.»

Μητροπολίτου, Σισανίου και Σιατίστης Παύλος: Για μια υγιή και ζωντανή οικογένεια, έκδ. Σχολής Γονέων Ιεράς Αρχιεπισκοπής Κύπρου 


Αφού μελετήσετε το παραπάνω κείμενο στις ομάδες σας, σκεφτείτε  άλλους τρόπους για να περιγράψετε τη σχέση των δύο συζύγων μέσα στο γάμο. Μπορείτε να εκφραστείτε με τους εξής τρόπους:
-        -  Μια  ατάκα, ένα τραγούδι ή ένα στίχο.
-         - Μια ομαδική ζωγραφιά .
-          -  Ένα ανθρώπινο γλυπτό.
Χρόνος 20 ‘
Παρουσίαση ομάδων
Αναστοχασμός

Υλικά : χαρτιά Α4, μαρκαδόροι, χαρτί λευκό μέτρου, υπολογιστής.